Η υπέρτατη θεότητα του σύμπαντος του Τόλκιν ονομάζεται Έρου Ιλούβαταρ (Eru Ilúvatar). Στην αρχή, ο Ιλούβαταρ δημιούργησε τα πνεύματα που ονομάστηκαν Άινουρ και τους δίδαξε τη μουσική. Όταν οι Άινουρ εκπαιδεύτηκαν πλήρως, ο Ιλούβαταρ τους διέταξε να συνθέσουν ένα μουσικό έργο που να βασίζεται σε ένα δικό του θέμα. Ο ισχυρότερος Άινου, ο Μέλκορ (αντίστοιχος του Διαβόλου), διατάραξε την αρμονία της μουσικής και τότε ο Ιλούβαταρ εισήγαγε νέα θέματα, τα οποία προήγαγαν την μουσική πέρα από την κατανόηση των Άινουρ. Οι κινήσεις του άσματός τους αποτέλεσαν την βάση για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ακόμα αγέννητου σύμπαντος και των φυλών που επρόκειτο να το κατοικήσουν.
Τότε ο Ιλούβαταρ σταμάτησε τη μουσική και αποκάλυψε τη σημασία της στους Άινουρ διαμέσου ενός Οράματος. Συγκινούμενοι από το Όραμα, πολλοί από τους Άινουρ ένιωσαν μια ακατανίκητη επιθυμία να βιώσουν άμεσα τα γεγονότα του. Ο Ιλούβαταρ δημιούργησε τότε την Έα, το ίδιο το σύμπαν, και κάποιοι από τους Άινουρ εισχώρησαν μέσα στο σύμπαν για να μετάσχουν στην εμπειρία του. Αλλά με την άφιξή τους στην Έα, οι Άινουρ την βρήκαν ακόμη άμορφη διότι είχαν φτάσει εκεί κατά την απαρχή του Χρόνου. Τα αγγελικά αυτά πλάσματα εργάστηκαν έντονα κατά τη διάρκεια αυτών των μη κατονομαζόμενων "αιώνων των αστεριών", διαμορφώνοντας το σύμπαν και γεμίζοντάς το με πολλά πράγματα που βρίσκονται πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση.
Εν καιρώ οι Άινουρ διαμόρφωσαν την Άρντα - την "οικουμένη", τον τόπο κατοικίας των Παιδιών του Ιλούβαταρ, των Ξωτικών και των Ανθρώπων. Οι δεκαπέντε ισχυρότεροι από τους Άινουρ καλούνται Βάλαρ, εκ των οποίων ο Μέλκορ ήταν ο ισχυρότερος, αλλά ο Μάνγουε (Manwë) είχε την ηγεσία. Οι Βάλαρ εγκαταστάθηκαν στην Άρντα για να την επιβλέπουν και για να προετοιμάσουν το ξύπνημα των Παιδιών.
Η Άρντα ξεκίνησε την ύπαρξή της ως ένας απλός επίπεδος κόσμος, τον οποίο φώτισαν οι Βάλαρ δια μέσου δύο γιγαντιαίων φανών. Ο Μέλκορ κατέστρεψε τα φανάρια και έφερε το σκότος στον κόσμο. Οι Βάλαρ υποχώρησαν στις ακρότατες δυτικές περιοχές της Άρντα, όπου δημιούργησαν τα Δύο Δέντρα για να φωτίζουν τη νέα τους πατρίδα. Μετά από πολλούς αιώνες, οι Βάλαρ φυλάκισαν τον Μέλκορ για να τον τιμωρήσουν και να τον αναμορφώσουν και για να προστατέψουν τα Παιδιά του Ιλούβαταρ που θα ξυπνούσαν.
Αλλά όταν ο Μέλκορ απελευθερώθηκε υπό επιτήρηση, δηλητηρίασε τα Δύο Δέντρα. Οι Βάλαρ πήραν τα δύο εναπομείναντα φύλλα από τα Δύο Δέντρα και τα χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν τη Σελήνη και τον Ήλιο, που παρέμεναν μέρος της Άρντα, αλλά ήταν ξεχωριστά από το Άμπαρ (τον κόσμο). Αργότερα προς το τέλος τις πρώτης εποχής το Μπελεριαντ (Beleriad) βυθίστηκε και έμεινε το υπόλοιπο του στερεού κόσμου, η Μέση Γη όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα που εξιστορούνται στο έπος του Άρχοντα των Δακτυλιδιών.
Πριν το τέλος της Δεύτερης Εποχής, όταν οι Άνθρωποι της Νούμενορ επαναστάτησαν κατά των Βάλαρ, ο Ιλούβαταρ κατέστρεψε τη Νούμενορ, διαχώρισε το Βάλινορ την κατοικία των Βάλαρ από την υπόλοιπη Άρντα, και σχημάτισε νέα εδάφη, κάνοντας τον κόσμο σφαιρικό. Ουδείς πια θα έφτανε στη Γη των Θεών ταξιδεύοντας προς τη Δύση...
Μόνο η Έντορ απέμενε από τον αρχικό κόσμο, και η Έντορ είχε τώρα μετατραπεί στην Ευρασία.
Αρχική Πηγή
Τότε ο Ιλούβαταρ σταμάτησε τη μουσική και αποκάλυψε τη σημασία της στους Άινουρ διαμέσου ενός Οράματος. Συγκινούμενοι από το Όραμα, πολλοί από τους Άινουρ ένιωσαν μια ακατανίκητη επιθυμία να βιώσουν άμεσα τα γεγονότα του. Ο Ιλούβαταρ δημιούργησε τότε την Έα, το ίδιο το σύμπαν, και κάποιοι από τους Άινουρ εισχώρησαν μέσα στο σύμπαν για να μετάσχουν στην εμπειρία του. Αλλά με την άφιξή τους στην Έα, οι Άινουρ την βρήκαν ακόμη άμορφη διότι είχαν φτάσει εκεί κατά την απαρχή του Χρόνου. Τα αγγελικά αυτά πλάσματα εργάστηκαν έντονα κατά τη διάρκεια αυτών των μη κατονομαζόμενων "αιώνων των αστεριών", διαμορφώνοντας το σύμπαν και γεμίζοντάς το με πολλά πράγματα που βρίσκονται πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση.
Εν καιρώ οι Άινουρ διαμόρφωσαν την Άρντα - την "οικουμένη", τον τόπο κατοικίας των Παιδιών του Ιλούβαταρ, των Ξωτικών και των Ανθρώπων. Οι δεκαπέντε ισχυρότεροι από τους Άινουρ καλούνται Βάλαρ, εκ των οποίων ο Μέλκορ ήταν ο ισχυρότερος, αλλά ο Μάνγουε (Manwë) είχε την ηγεσία. Οι Βάλαρ εγκαταστάθηκαν στην Άρντα για να την επιβλέπουν και για να προετοιμάσουν το ξύπνημα των Παιδιών.
Η Άρντα ξεκίνησε την ύπαρξή της ως ένας απλός επίπεδος κόσμος, τον οποίο φώτισαν οι Βάλαρ δια μέσου δύο γιγαντιαίων φανών. Ο Μέλκορ κατέστρεψε τα φανάρια και έφερε το σκότος στον κόσμο. Οι Βάλαρ υποχώρησαν στις ακρότατες δυτικές περιοχές της Άρντα, όπου δημιούργησαν τα Δύο Δέντρα για να φωτίζουν τη νέα τους πατρίδα. Μετά από πολλούς αιώνες, οι Βάλαρ φυλάκισαν τον Μέλκορ για να τον τιμωρήσουν και να τον αναμορφώσουν και για να προστατέψουν τα Παιδιά του Ιλούβαταρ που θα ξυπνούσαν.
Αλλά όταν ο Μέλκορ απελευθερώθηκε υπό επιτήρηση, δηλητηρίασε τα Δύο Δέντρα. Οι Βάλαρ πήραν τα δύο εναπομείναντα φύλλα από τα Δύο Δέντρα και τα χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν τη Σελήνη και τον Ήλιο, που παρέμεναν μέρος της Άρντα, αλλά ήταν ξεχωριστά από το Άμπαρ (τον κόσμο). Αργότερα προς το τέλος τις πρώτης εποχής το Μπελεριαντ (Beleriad) βυθίστηκε και έμεινε το υπόλοιπο του στερεού κόσμου, η Μέση Γη όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα που εξιστορούνται στο έπος του Άρχοντα των Δακτυλιδιών.
Πριν το τέλος της Δεύτερης Εποχής, όταν οι Άνθρωποι της Νούμενορ επαναστάτησαν κατά των Βάλαρ, ο Ιλούβαταρ κατέστρεψε τη Νούμενορ, διαχώρισε το Βάλινορ την κατοικία των Βάλαρ από την υπόλοιπη Άρντα, και σχημάτισε νέα εδάφη, κάνοντας τον κόσμο σφαιρικό. Ουδείς πια θα έφτανε στη Γη των Θεών ταξιδεύοντας προς τη Δύση...
Μόνο η Έντορ απέμενε από τον αρχικό κόσμο, και η Έντορ είχε τώρα μετατραπεί στην Ευρασία.
Αρχική Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου