Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Ainulindalë


Ο Έρου ο Ένας, που στην Άρντα ονομάζεται Ιλούβαταρ, πρώτος δημιούργησε τους Άινουρ τους Ιερούς...

Παιδιά της σκέψης Του, ήταν μαζί Του πριν γίνει οτιδήποτε άλλο...

Τους μίλησε με μουσική, τους πρότεινε θέματα μουσικά κι ο καθένας έψαλλε για καιρό μόνος του, ή λίγοι μαζί...

Κι Εκείνος άκουγε...

Κι ακούγοντας έφτασαν σε βαθύτερη αρμονία, σε βαθύτερη κατανόηση... στην τελειότητα...

Κι ήρθε ο καιρός κι ωρίμασε ο χρόνος... κι ο Ιλούβαταρ κάλεσε τους Άινουρ φανερώνοντάς τους ένα θέμα όλο δύναμη, αποκαλύπτοντας πράγματα μεγαλύτερα και ωραιότερα, απ' όσα είχαν φανταστεί...

Και η δόξα της Αρχής και το μεγαλείο του Τέλους του θέματος, έκπληκτους τους άφησε...

Υποκλίθηκαν μπροστά στη μεγαλοφυΐα του Ενός και σιώπησαν...

Τα λόγια Του σαν φλόγα πύρινη μετέδωσαν έναν πρωτόγνωρο ενθουσιασμό... και στους Άινουρ αποκαλύφτηκαν τα όσα είχε έρθει η ώρα να φανερωθούν...

"Το θέμα που σας φανερώθηκε σε μια Μεγάλη Μουσική ας μετατραπεί. Ζωή σας έδωσα με την Άφθαρτη Φλόγα, τις ικανότητές σας δείξετε μου διανθίζοντας το θέμα, επινοήστε ελεύθερα, τις σκέψεις σας προσθέστε. Κι Εγώ θα σας ακούω και θα χαίρομαι την ομορφιά του τραγουδιού σας"...

Κι ο ήχος υψώθηκε, και οι φωνές των Άινουρ με αρμονία διαμόρφωσαν το θέμα αυτό... Αρμονικά πλεγμένες μελωδίες ξεχύθηκαν σε μέρη και τόπους όπου δεν είχαν ξαναπάει, κι ο αντίλαλος απλώθηκε στο Κενό, που δεν ήταν άδειο πια...

Ποτέ ξανά δε θα παιχτεί τέτοια μουσική, αν και λέγεται ότι τα θέματα του Ιλούβαταρ θα παιχτούν σωστά όταν όλοι καταλάβουν τον απόλυτο σκοπό Του, όταν οι χορωδίες των Άινουρ συνδυαστούν με αυτές των Παιδιών του Ιλούβαταρ στο Τέλος των Ημερών...

Και τότε θα δοθεί στις σκέψεις τους η μυστική φωτιά, κι ο καθένας θα κατανοήσει τον άλλον...

Και καθόταν ο Ιλούβαταρ ακούγοντας τη μουσική των Άινουρ, και για πολύ καιρό σ' αυτή ελαττώματα δεν υπήρχαν ...


Αλλά καθώς το θέμα εξελίσσονταν, στην καρδιά του Μέλκορ, γεννήθηκε η επιθυμία να συμπεριλάβει θέματα της δικής του φαντασίας, επιζητώντας να αυξήσει τα όσα του είχαν δοθεί... Γιατί ο Μέλκορ είχε χαρίσματα δύναμης και γνώσης μεγαλύτερης των αδερφών του καθώς συχνά είχε πάει στους κενούς τόπους, την Άφθαρτη Φλόγα να αναζητήσει...

Κι έκαιγε βαθιά μέσα του η επιθυμία να δώσει Ύπαρξη σε δικά του πράγματα ψάχνοντας στο κενό... αλλά την Φλόγα δεν την βρήκε... Αυτή όμως βρίσκεται με τον Ιλούβαταρ...

Και οι σκέψεις του Μέλκορ, να έχουν αρχίσει από καιρό να διαφοροποιούνται από αυτές των αδερφών του, δικές του σκέψεις πλεγμένες στο Κενό...

Αυτές τις σκέψεις τις περιέλαβε στη μουσική του κι αμέσως δημιουργήθηκε κακοφωνία, ταράζοντας τις σκέψεις των αδερφών του, οι οποίοι απελπισμένοι εναρμόνισαν τη μουσική τους με τη δική του αντί των σκέψεων που είχαν αρχικά... Θύελλα από ταραγμένους
ήχους ξεχύθηκε, κι ολόγυρα από το θρόνο του Ιλούβαταρ τα κύματα πολεμούσαν το ένα το άλλο...

Ευθύς ο Ένας σήκωσε το αριστερό χέρι και χαμογέλασε... και ένα καινούριο θέμα ξεκίνησε μες τη θύελλα, όμοιο κι ανόμοιο ταυτόχρονα με το προηγούμενο, δυνάμωσε και πήρε νέα ομορφιά...

Όμως η κακοφωνία του Μέλκορ αγριεμένα ξεσηκώθηκε να αντιπαλέψει το νέο θέμα... Βίαιος Πόλεμος των Ήχων ξέσπασε, και οι Άινουρ σιώπησαν με τρόμο, ώσπου ο Μέλκορ κυριάρχησε...

Τότε σηκώθηκε ο Ιλούβαταρ και η όψη του ήταν αυστηρή... Το δεξί Του χέρι υψώθηκε και το θέμα που γεννήθηκε μέσα στη σύγχυση δεν έμοιαζε με κανένα άλλο... ένα θέμα απαλό σαν κυματάκι που όμως αδύνατο ήταν να καταπνιγεί, υφαίνοντας ένα μεγαλόπρεπο σχέδιο...

Και τα ανάκτορα να σείονται και τόποι όπου η ησυχία ουδέποτε είχε ταραχτεί, ξύπνησαν ...

Σηκώθηκε για τρίτη φορά ο Ιλούβαταρ και η όψη του ήταν τρομερή... και υψώνοντας τα χέρια ψηλά, η μουσική έπαψε...

Και αφού τους κοίταξε, έτσι τους μίλησε:

"Μεγάλοι είναι οι Άινουρ και μεγαλύτερος ανάμεσά τους ο Μέλκορ... Όμως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει όσα δεν του τα φανέρωσε ο Ιλούβαταρ και όσα έχετε ψάλει θα σας τα φανερώσω για να δείτε τι φτιάξατε... Κι εσύ Μέλκορ γνώριζε ότι κανένα θέμα δεν μπορεί να παιχτεί παρά τη θέλησή μου, αν δεν έχει την αρχική πηγή σ' Εμένα, κανένα θέμα δεν μπορεί να αλλαχτεί... Γιατί αυτός που θα το προσπαθήσει απλά θα είναι όργανο δικό Μου για να επινοηθούν πράγματα τόσο όμορφα, που δεν είχε φανταστεί"...

Ακατανόητα τα λόγια Του, γέμισαν τρόμο τους Άινουρ... Μα στον Μέλκορ ντροπή και κρυφό θυμό και μόνο προκάλεσαν...

Τότε ο Ιλούβαταρ σηκώθηκε μεγαλόπρεπα κι οδήγησε τους Άινουρ στους άδειους τόπους, στο Κενό... Εκεί ξεδιπλωνόταν πλέον ένας νέος Κόσμος να στέκεται σφαιρικός μες το Κενό..

"Δείτε τη Μουσική σας! Αυτό το αποτέλεσμα της μουσικής σας τέχνης... Όσα προσθέσατε η επινοήσατε εκεί θα τα βρείτε, ανάμεσα στο σχέδιο που σας έδωσα... Κι εσύ, Μέλκορ, απλά θα ανακαλύψεις ότι και οι πιο κρυφές σου σκέψεις, μέρος του όλου και συνεισφορά στη δόξα του αποτελούν"...


Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Λαοί της Μέσης Γης

Η Μέση Γη αποτελεί τόπο ζωής πολλών ειδών λογικών όντων. Πρώτοι οι Άινουρ (Ainur), αγγελικά όντα δημιουργημένα από τον Ιλούβαταρ (Iluvatar) τον δημιουργό των πάντων. Τα πλάσματα αυτά τραγουδούν για τον δημιουργό τους, ο οποίος φτιάχνει την Έα () για να δώσει νόημα και ύπαρξη στη μουσική τους, στον κοσμολογικό μύθο που λέγεται "Ainulindalë", ή "Μουσική των Άινουρ"...

Κάποιοι από τους Άινουρ τότε εισέρχονται στην Έα και οι δυνατότεροι από αυτούς αποκαλούνται Βάλαρ (Valar). Ο Μέλκορ (Melkor) που αργότερα μετονομάζεται σε Μόργκοθ (Morgoth), η κύρια προσωποποίηση του κακού στην Έα, είναι τελικά ένας από αυτούς...

Οι άλλοι Άινουρ που εισέρχονται στην Έα αποκαλούνται Μάιαρ (Maiar). Την Πρώτη Εποχή το πιο ενεργητικό πνεύμα Μάια είναι η Μέλιαν (Melian), σύζυγος του βασιλιά των Ξωτικών Θίνγκολ (Thingol). Στην Τρίτη Εποχή οι Maiar αντιπροσωπεύονται στην Μέση Γη από το τάγμα των Ίσταρι (Istari) (αποκαλούνται μάγοι (Wizards) από τους ανθρώπους). Σ' αυτό το τάγμα ανήκουν οι Γκάνταλφ (Gandalf) και Σάρουμαν (Saruman). Κακόβουλοι και μοχθηροί Μaiar που ονομάζονταν Umaiar, και σε αυτούς περιλαμβάνονταν οι δαίμονες-υπηρέτες του Μόργκοθ, οι Μπάλρογκ (Balrog) όπου ο αρχηγός τους ηταν ο γκόθμογκ (gothmog) και ο υπηρέτης του Μόργκοθ, ο Σάουρον (Sauron) που αρχικά ήταν Maiar, εμφανίστηκαν όταν άρχισε να θεριεύει το Κακό...

Όταν ο Έρου Ιλούβαταρ δημιούργησε την Έα, πολλοί από τους Άινουρ θέλησαν να μείνουν εκεί αντί να ζουν με τον δημιουργό τους. Έτσι πήραν υλική μορφή (καθώς ήταν πνεύματα) και κατέβηκαν στην επίγεια κατοικία τους, το Βάλινορ. Οι πιο ισχυροί από αυτούς ονομάστηκαν Βάλαρ, δεκατέσσερις άρχοντες, επτά Βάλαρ και επτά Βάλιερ ( γυναίκες αρχόντισσες ) με ξεχωριστές δυνάμεις ο καθένας τους...

  • Μάνγουε: ο Βασιλιάς των Βάλαρ, θεός του ανέμου
  • Βάρντα: γυναίκα του Μάνγουε, αρχόντισσα των άστρων
  • Ούλμο: ο άρχοντας των Νερών. Ζει μέσα σε κάθε ποτάμι της Μέσης Γης
  • Άουλε: Εξουσιάζει την πέτρα, το χώμα και όλες τις ουσίες από τις οποίες αποτελείται η Γη
  • Γιαβάννα: Η θεά των δέντρων και της Φύσης
  • Νάμο: Ο άρχοντας Μάντος, που είναι ο θεός των νεκρών αυτός που καλεί τα πνεύματα
  • Βάιρε: Άινου, γυναίκα του Νάμο, που υφαίνει την ροή της Ιστορίας
  • Ίρμο: Αδελφός του Μάντος, ο άρχοντας Λόριεν. Είναι θεός των ονείρων και των οραμάτων
  • Έστε: Γυναίκα του Ίρμο, με την μαγική της δύναμη γιατρεύει τις πληγές και την κούραση της αθανασίας
  • Νιέννα: Ο Θρήνος της καταστροφής της Άρντα από το Μέλκορ
  • Τούλκας: Ο πιο δυνατός Άινου που νίκησε το Μέλκορ
  • Νέσσα: Γυναίκα του Τούλκας, προστάτιδα των ελαφιών
  • Όρομε: Άρχοντας Άινου που κυνηγά τα τέρατα του Μέλκορ. Προστάτιδα κι αυτή των δασών
  • Βάνα: Γυναίκα του Όρομε. Κυριαρχεί πάνω στη φύση και τα λουλούδια

Κι όταν ο χρόνος επιτρέψει θα έρθουν τα παιδιά του Ιλούβαταρ (Children of Ilúvatar) οι φυλές των Ξωτικών και των Ανθρώπων, όντα ευφυή τα οποία μόνος του δημιούργησε ο Ιλούβαταρ...

Στο "Σιλμαρίλλιον" (Silmarillion), ο Τόλκιν διηγείται πώς τα Ξωτικά και οι Άνθρωποι ξύπνησαν και εξαπλώθηκαν στην Άρντα. Οι Νάνοι λέγεται ότι δημιουργήθηκαν από τον Vala Άουλε (Aulë), ο οποίος προσφέρθηκε να τους καταστρέψει όταν ο Ιλούβαταρ ανακάλυψε με οργή τι είχε συμβεί. Ο Ιλούβαταρ όμως τον συγχώρησε και επέτρεψε την ανάπτυξη των Νάνων, δίνοντάς τους το χάρισμα της ελεύθερης βούλησης που είχε δώσει και στα Παιδιά του...


Τρεις φυλές των Ανθρώπων που συμμάχησαν με τα Ξωτικά του Μπελέριαντ (Beleriand) κατά την Πρώτη Εποχή αποκαλούνται οι Εντάιν (Edain). Ως ανταμοιβή για την αφοσίωσή τους και αντιστάθμισμα για τις συμφορές τους στους Πολέμους του Μπελέριαντ, δόθηκε στους απογόνους των Edain το νησί της Νούμενορ (Númenor) ως τόπος κατοικίας τους. Αλλά όπως περιγράφτηκε στην ενότητα Ιστορία της Μέσης Γης, το Númenor τελικά καταστρέφεται και τα υπολείμματα των Númenóreans αποικίζουν την γη του Endor. Αυτοί που έμειναν πιστοί στους Valar ίδρυσαν τα βασίλεια της Άρνορ (Arnor) στο Βορρά και της Γκόντορ (Gondor) στο Νότο. Από τότε έγιναν γνωστοί ως Ντούνενταϊν (Dúnedain), που σημαίνει "Άνθρωποι της Δύσης", ενώ οι άλλοι επιζώντες υποτάχθηκαν στο κακό αργότερα και έζησαν μακριά στο Νότο. Έμειναν γνωστοί ως Μαύροι Νουμενόριανς (Black Númenóreans)...

Ο Τόλκιν αναγνωρίζει την φυλή των Χόμπιτ (Hobbits) ως παρακλάδι εκείνης των Ανθρώπων. Παρά το ότι η αρχική τους Ιστορία δεν μας έχει γίνει γνωστή, ο Τόλκιν έγραψε ότι εγκαταστάθηκαν στις κοιλάδες του Μεγάλου Ποταμού Άντουιν (Anduin) στις αρχές της Τρίτης Εποχής, αλλά μετά από το πέρασμα μίας χιλιετίας, άρχισαν να μεταναστέυουν από τα Βουνά της Καταχνιάς (Misty Mountains) στα δυτικά, προς το Ερίαντορ (Eriador). Τελικά εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Σάιρ (Shire)...

Απ' όταν απέκτησαν πραγματική ζωή, οι Νάνοι βυθίστηκαν σε έναν βαθύ ύπνο από τον δημιουργό τους, τον Aüle. Τους έκρυψε ενώ ήταν κοιμισμένοι σε διάφορες κρυμμένες βουνίσιες τοποθεσίες. Ο Ιλούβαταρ τους ξύπνησε μόνο μετά από το ξύπνημα των Ξωτικών. Οι Νάνοι εξαπλώθηκαν στο Νότιο Endor και τελικά ίδρυσαν 7 βασίλεια. Δύο από αυτά, εκείνα του Nogrod και του Belegost, πήραν το μέρος των ξωτικών του Βeleriand ενάντια στον Μόργκοθ, την Πρώτη Εποχή. Η μεγαλύτερη πολιτεία των Νάνων, το Κχάζαντ-Ντουμ (Khazad-dum), έγινε αργότερα γνωστή με το όνομα Μόρια (Moria), που είναι η μετάφραση του Khazad-dum στην Quenya (σκοτεινό χάσμα)...

Οι Εντ (Ents), "ποιμένες των δέντρων", δημιουργήθηκαν από τον Ιλούβαταρ, ύστερα από παράκληση της Βάλα Γιαβάννα (Yavanna) για την προστασία των δέντρων από τις επιθέσεις των Ξωτικών, των Νάνων και των Ανθρώπων (καθώς τα δέντρα είναι όντα που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους)...

Τα Ορκ (Orcs) και τα Τρολ των Σπηλαίων (Trolls) είναι πλάσματα του κακού τα οποία ο Μόργκοθ "δημιούργησε". Και αυτό γιατί δεν είναι αυθεντικές φυλές, αλλά "διαστρέβλωση" των χαρακτηριστικών των Παιδιών του Ιλούβαταρ και των Εντς αντίστοιχα, αφού μόνο ο Ιλούβαταρ έχει την ικανότητα να δίνει ζωή σε κάτι εντελώς νέο. Η λεπτομερής προέλευση των πλασμάτων αυτών δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς ο Τόλκιν πολλές φορές άλλαζε τις ερμηνείες του. Φαίνεται ότι τελικά τα Ορκ δημιουργήθηκαν από τις παραλλαγές ή των ακρωτηριασμό διεφθαρμένων Ξωτικών, Ανθρώπων ή και των δύο.

Αργά στην Τρίτη Εποχή, περίπου στο τέλος, μία νέα φυλή εμφανίζεται: Είναι οι Μαύροι Ουρούκ και οι Ουρούκ-Χάι (Uruk-hai), φυλή Ορκ με μεγαλύτερη δύναμη και αντοχή από τους πρωτότυπους. Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι Uruks που υπήρξαν μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής υπηρετούσαν αποκλειστικά τον Σάρουμαν και ότι εκείνος τους δημιούργησε. Μερικές φορές πραγματοποιούσε πειράματα όπως την διασταύρωση Ανθρώπων με Ορκ κ.α. Έτσι προέκυπταν οι "Men-orcs" και οι "Orc-men": Κατά καιρούς, μερικά είδη που προέκυπταν αποκαλούνταν "ημίαιμα ορκ" ("half-orcs") ή "άνθρωποι-τελώνια" ("goblin-men"). Δεν υπάρχει όμως ένδειξη ή απόδειξη ότι οι Uruk-Hai του Saruman αποτελούσαν προϊόντα τέτοιων πειραμάτων...

Κατά πώς δείχνουν τα πράγματα, εμφανίζονται και έλλογα ζώα όπως οι Αετοί, ο Χούαν (Huan), το Μεγάλο Λαγωνικό του Βάλινορ, και οι Λύκοι (Wargs). Οι Αετοί δημιουργήθηκαν από τον Ιλούβαταρ μαζί με τους Εντ, αλλά γενικά η προέλευση και η "φύση" τέτοιων πλασμάτων είναι υπό αμφισβήτηση. Μερικά από αυτά ίσως είναι Maiar μετουσιωμένοι σε ζώα, όσο και αν ακούγεται παράξενο...

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Κοσμογονίας Προοίμιο


Η υπέρτατη θεότητα του σύμπαντος του Τόλκιν ονομάζεται Έρου Ιλούβαταρ (Eru Ilúvatar). Στην αρχή, ο Ιλούβαταρ δημιούργησε τα πνεύματα που ονομάστηκαν Άινουρ και τους δίδαξε τη μουσική. Όταν οι Άινουρ εκπαιδεύτηκαν πλήρως, ο Ιλούβαταρ τους διέταξε να συνθέσουν ένα μουσικό έργο που να βασίζεται σε ένα δικό του θέμα. Ο ισχυρότερος Άινου, ο Μέλκορ (αντίστοιχος του Διαβόλου), διατάραξε την αρμονία της μουσικής και τότε ο Ιλούβαταρ εισήγαγε νέα θέματα, τα οποία προήγαγαν την μουσική πέρα από την κατανόηση των Άινουρ. Οι κινήσεις του άσματός τους αποτέλεσαν την βάση για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ακόμα αγέννητου σύμπαντος και των φυλών που επρόκειτο να το κατοικήσουν.

Τότε ο Ιλούβαταρ σταμάτησε τη μουσική και αποκάλυψε τη σημασία της στους Άινουρ διαμέσου ενός Οράματος. Συγκινούμενοι από το Όραμα, πολλοί από τους Άινουρ ένιωσαν μια ακατανίκητη επιθυμία να βιώσουν άμεσα τα γεγονότα του. Ο Ιλούβαταρ δημιούργησε τότε την Έα, το ίδιο το σύμπαν, και κάποιοι από τους Άινουρ εισχώρησαν μέσα στο σύμπαν για να μετάσχουν στην εμπειρία του. Αλλά με την άφιξή τους στην Έα, οι Άινουρ την βρήκαν ακόμη άμορφη διότι είχαν φτάσει εκεί κατά την απαρχή του Χρόνου. Τα αγγελικά αυτά πλάσματα εργάστηκαν έντονα κατά τη διάρκεια αυτών των μη κατονομαζόμενων "αιώνων των αστεριών", διαμορφώνοντας το σύμπαν και γεμίζοντάς το με πολλά πράγματα που βρίσκονται πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση.

Εν καιρώ οι Άινουρ διαμόρφωσαν την Άρντα - την "οικουμένη", τον τόπο κατοικίας των Παιδιών του Ιλούβαταρ, των Ξωτικών και των Ανθρώπων. Οι δεκαπέντε ισχυρότεροι από τους Άινουρ καλούνται Βάλαρ, εκ των οποίων ο Μέλκορ ήταν ο ισχυρότερος, αλλά ο Μάνγουε (Manwë) είχε την ηγεσία. Οι Βάλαρ εγκαταστάθηκαν στην Άρντα για να την επιβλέπουν και για να προετοιμάσουν το ξύπνημα των Παιδιών.


Η Άρντα ξεκίνησε την ύπαρξή της ως ένας απλός επίπεδος κόσμος, τον οποίο φώτισαν οι Βάλαρ δια μέσου δύο γιγαντιαίων φανών. Ο Μέλκορ κατέστρεψε τα φανάρια και έφερε το σκότος στον κόσμο. Οι Βάλαρ υποχώρησαν στις ακρότατες δυτικές περιοχές της Άρντα, όπου δημιούργησαν τα Δύο Δέντρα για να φωτίζουν τη νέα τους πατρίδα. Μετά από πολλούς αιώνες, οι Βάλαρ φυλάκισαν τον Μέλκορ για να τον τιμωρήσουν και να τον αναμορφώσουν και για να προστατέψουν τα Παιδιά του Ιλούβαταρ που θα ξυπνούσαν.

Αλλά όταν ο Μέλκορ απελευθερώθηκε υπό επιτήρηση, δηλητηρίασε τα Δύο Δέντρα. Οι Βάλαρ πήραν τα δύο εναπομείναντα φύλλα από τα Δύο Δέντρα και τα χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν τη Σελήνη και τον Ήλιο, που παρέμεναν μέρος της Άρντα, αλλά ήταν ξεχωριστά από το Άμπαρ (τον κόσμο). Αργότερα προς το τέλος τις πρώτης εποχής το Μπελεριαντ (Beleriad) βυθίστηκε και έμεινε το υπόλοιπο του στερεού κόσμου, η Μέση Γη όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα που εξιστορούνται στο έπος του Άρχοντα των Δακτυλιδιών.


Πριν το τέλος της Δεύτερης Εποχής, όταν οι Άνθρωποι της Νούμενορ επαναστάτησαν κατά των Βάλαρ, ο Ιλούβαταρ κατέστρεψε τη Νούμενορ, διαχώρισε το Βάλινορ την κατοικία των Βάλαρ από την υπόλοιπη Άρντα, και σχημάτισε νέα εδάφη, κάνοντας τον κόσμο σφαιρικό. Ουδείς πια θα έφτανε στη Γη των Θεών ταξιδεύοντας προς τη Δύση...

Μόνο η Έντορ απέμενε από τον αρχικό κόσμο, και η Έντορ είχε τώρα μετατραπεί στην Ευρασία.


Αρχική Πηγή


Yessesse sanaron

Eala earendel engla beorhtast ofer middangeard monnum sended

Τo Σιλμαρίλλιον... Η Κοσμογονία του Τόλκιν...

Η ιστορία της δημιουργίας της Mέσης - Γης, ενός επίπεδου κόσμου, ένα φανταστικό κομμάτι της ίδιας της Γης πριν αυτή πάρει τη σημερινή σφαιρική της μορφή... Η εξιστόρηση μακρινών γεγονότων της πιο μακρινής εποχής, η ιστορία των λαών που έζησαν στην ηρωική Πρώτη Eποχή...

Η μυθολογική βάση του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών...

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Το σμίλεμα ενός Κόσμου


Τι παίζεται στο μυαλό ενός προικισμένου ανθρώπου και πώς μπορεί να ξεχωρίσουν τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας? Τι είναι αυτό που μας ωθεί να κοιτάξουμε στα βάθη της ύπαρξής μας και να ανασύρουμε τα όσα με την πραγματικότητα φαινομενικά δεν ταιριάζουν? Είναι η φαντασία απλά ένα παιχνίδι που μας δόθηκε για αντιμετώπιση των όσων βιώνουμε ή μήπως κάτι βαθύτερο ορίζεται και προκύπτει από αυτή τη σχέση νου και ψυχής?

Πώς γίνεται μέσα στη δίνη του πολέμου να διώξεις το βλέμμα από τη σφαγή και να το αφήσεις να πλανηθεί σε ονειρεμένους φανταστικούς κόσμους? Πόση δύναμη έχει η έκφραση κι ο λόγος όταν δεν αρκούν να περιγράψουν τα όσα γεννήθηκαν στα έγκατα της ψυχής σου και σ' αναγκάζει να γίνεις δημιουργός θεός για να τους δώσεις ζωή και να τα βγάλεις ως άλλος Προμηθέας στο φως?

...και γιατί αυτό που ζεις και βιώνεις να σε τρομάζει τόσο κι όσα δεν έζησες και δε συνέβησαν ποτέ σε συνεπαίρνουν τόσο? Ή μήπως είναι απλά αντανακλάσεις των όσων έζησες σε άλλες ζωές, σε άλλους κόσμους, σε άλλους χωροχρόνους? Τι είναι τα όνειρα αν όχι η ίδια η ελπίδα?

John Ronald Reuel Tolkien

John Ronald Reuel Tolkien... Ένα από τα πιο ανήσυχα πνεύματα της εποχής μας, που άφησε τη σφραγίδα του ανεξίτηλη σε κάθε γενιά αυτής. Γεννημένος τις 3 Ιανουαρίου 1892 στη Νότια Αφρική για να επιστρέψει στην Αγγλία λίγα χρόνια αργότερα. Θα σπουδάσει στη σχολή "Βασιλεύς Εδουάρδος VI" στο Μπέρμιγχαμ όπου θα διδαχτεί αγγλοσαξονικά και αρχαία αγγλικά για να συνεχίσει στο κολέγιο Έξετερ της Οξφόρδης στην Αγγλική Φιλολογία. Έχοντας εξαιρετική έφεση και μεγάλη αγάπη για τις γλώσσες και την ιστορία τους, θα μελετήσει αρχαία Ουαλικά και Φινλανδικά για να δημιουργήσει τις δικές του γλώσσες εν συνεχεία... Μ' αυτές τις γλώσσες θα πλαισιώσει αργότερα τον κόσμο που θα δημιουργήσει όταν τα Ξωτικά οι Νάνοι, οι Άνθρωποι και τα Χόμπιτς λάβουν σάρκα και οστά...

Θα ζήσει το δράμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μέσα στα Χαρακώματα όπου κατά την ανάπαυλα ανάμεσα στις μάχες θα ξεπροβάλει η βάση του κόσμου που αργότερα θα δημιουργήσει... Το μυθολογικό περίβλημα της Μέσης Γης, η Θεογονία του Τόλκιν, το Σιλμαρίλιον...

Δεν άντεχε στη σκέψη η χώρα του να στερείται μυθολογίας καθώς δεν υπάρχουν αρχαίοι αγγλικοί μύθοι όπως άλλων αρχαίων λαών...

"I am interested in mythological invention, and the mystery of literary creation. I was from early days grieved by the poverty of my own beloved country:it had no stories of its own, nor of the quality that I sought, and found in legends of other lands. There was Greek, and Celtic, and Romance, Germanic, Scandinavian, and Finnish; but nothing English, save impoverished chap-book staff."

Οι γλώσσες που δημιούργησε για κάθε φυλή της φανταστικής του Γης, οι Sindarin και Quenya - οι γλώσσες των Ξωτικών, η Westron - η γλώσσα των Ανθρώπων, η Khuzdul - η γλώσσα των Νάνων, η Valarin - η θεϊκή γλώσσα των Βάλαρ και η Μάυρη Γλώσσα - The Black Speech του Sauron της Δεύτερης Εποχής...

"Ash nazg durbatulûk,
ash nazg gimbatul,
ash nazg thrakatulûk,
agh burzum-ishi krimpatul"

"One Ring to rule them all,
One Ring to find them,
One Ring to bring them all,
and in the darkness bind them"

Εν αρχή ην το Χάος κι ένα Σύμπαν που περιμένει με αγωνία τη δημιουργία του...

Ποιος συγγραφέας του Φανταστικού θα πλάσει τα πάντα εξαρχής? Κάθε φανταστική ιστορία ξεκινάει με τον κόσμο της ήδη δημιουργημένο κι απλά τον ντύνει με τους ήρωες και τις περιπέτειές του στην αιώνια διαμάχη Καλού και Κακού που αποτελεί ραχοκοκκαλιά κάθε διήγησης... Ο Τόλκιν δημιούργησε το Σύμπαν του, χώρισε τις τάξεις των Θεών - αυτές τις πολλαπλές εκφάνσεις του Ενός, και πριν τη δημιουργία του Κόσμου, της Γης, δημιούργησε το αντίπαλο δέος, την προσωποποίηση του Κακού που θα συμμετάσχει όμως ενεργά στη δημιουργία του Κόσμου... Ο Κόσμος του με μουσική πλάστηκε η μουσική τον δημιούργησε...

Για να τον ντύσει εν συνεχεία με τις φυλές των Ξωτικών, των Νάνων και να προετοιμάσει τον ερχομό της Φυλής των Ανθρώπων... Θα τους δοθεί η Γλώσσα, θα τους δοθεί η σκέψη από τον ισόθεο συγγραφέα, για να τους τοποθετήσει σε ένα μεσαιωνικό περιβάλλον με κάστρα και ιππότες, δράκους και νεράιδες... Ένας κόσμος απίστευτα σκληρός, επίπεδος, με αρχή και τέλος, όπου τα πλάσματα που τον κατοικούν μπορούν να πλησιάσουν τη Χώρα των Θεών, εκείνων των αγγελικών πλασμάτων που επιθύμησαν να κατοικήσουν στη Γη για να διδάξουν τα πλάσματά που δημιούργησαν... Μια μυθολογία τόσο οικεία στον ελληνικό κόσμο, όταν ο κόσμος τελείωνε στις Ηράκλειες Στήλες... Ένα κράμα νορμανδικών, γερμανικών και ελληνικών μύθων, ραχοκοκκαλιά μιας νέας Θεογονίας...

Ναι, χωρίς δεύτερη σκέψη θα τοποθετούσα τον Τόλκιν πλάι στον Ησίοδο... Καθώς ανθρωπίνως αδύνατο να τακτοποιήσεις το Άναρχο Χάος, κι ουδείς πλην του Ησίοδου το κατάφερε...

Τόλκιν, ένας σύγχρονος Ησίοδος ένας σύγχρονος Όμηρος. Θέλει τόλμη να αγγίξεις το όνειρο, να το σύρεις και να το φέρεις στα μέτρα σου και να διδάξεις γενεές μ' αυτό...


Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

West of the Moon... East of The Sun


... once upon a time...


...once upon a time (my crest has long since fallen) I had a mind to make a body of more or less connected legend, ranging from the large and cosmogonic, to the level of romantic fairy-story.... I would draw some of the great tales in fullness, and leave many only placed in the scheme, and sketched. The cycles should be linked to a majestic whole, and yet leave scope for other minds and hands, wielding paint and music and drama...

- J. R. R. Tolkien -

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Gwennin in enninath…


I amar prestar aen,
han mathon ne nen,
han mathon ne chae,
a han noston ned ‘wilith...


... κι ας ανοίξουν οι κρουνοί της ψυχής μας επιστρέφοντας εκεί που άρχισε το όνειρο...