I amar prestar aen,
han mathon ne nen,
han mathon ne chae,
a han noston ned ‘wilith...
han mathon ne nen,
han mathon ne chae,
a han noston ned ‘wilith...
... κι ας ανοίξουν οι κρουνοί της ψυχής μας επιστρέφοντας εκεί που άρχισε το όνειρο...
Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
And thus the task now lies upon you. Shall be called The Fellowship of the Ring
ΑπάντησηΔιαγραφήΓκρέμισμα κόσμου, αλλαγή εποχής... Δεν αλλάζει κάτι στη διάβα του χρόνου. Αυτό που ήταν κάπου καιροφυλακτεί κρυμμένο, κάπου θα φανερωθεί και όσα είναι να ξεπροβάλουν, απλά το δρόμο τους θα βρουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει κάτι το οποίο δεν ακολουθεί τη νομοτέλεια του κάθε σύμπαντος σ' όποιον χωροχρόνο κι αν αυτό ανοίγει τη σπείρα του? Χαμένες εποχές τυλιγμένες σαν μωρό στα σπάργανά του, μα τόσο ζωντανές, τόσο υπαρκτές...
Και το ξίφος ξανά θα τραβηχτεί από το θηκάρι, για να γευτεί το αίμα... Κι όσο σε κάθε εποχή το σκότος τρομάζει τις αισθήσεις και γεννά άχαρα συναισθήματα, πέπλα θα σκιστούν, ασπίδες καλογυαλισμένες θα υψωθούν κι ο τρόμος κι ο φόβος απλά θα καθίσουν σαν πιστά σκυλιά στην άκρη...
Η σιωπή απλά τραβιέται κι αφήνει τη θέση της στην κραυγή...
Ένδοξες μα περασμένες εποχές? Δημιουργήματα φαντασιόπληκτων?
Μόνο το τελευταίο δεν είναι, μόνο δημιούργημα φαντασίας δεν είναι το όλο σκηνικό που στήνεται...